Sayın Okurlar, bir önceki yazı bana göre olan sorunların saptamasıydı. Şimdi iyi tarafından bakarak olanakların üstünden geçelim çok kısaca. Olağanüstü coğrafyamızdan kaynaklı olarak;
- Ülkemizin 3 tarafı denizlerle çevrili ve artı tamamı bize ait bir iç denizimiz var.
- Toprak aslında çok farklı ürünlerin yetişmesi için çok verimli ve birçok ürünün kökeni Anadolu.
- Doğudan batıya kuzeyden güneye inanılmaz bir kültür mirasının üstündeyiz. Afrodisias’dan, Göbeklitepe’ye desem yeterli.
- İklim ve topoğrafik özelliklerimiz çok farklı. Bu sayede turizm olağanüstü bir olanak. Antalya’da Side’de güneşlendikten sonra Antalya Saklıkent’de kayak yapabilirsiniz aynı gün içinde.
- İnanılmaz bir mutfağa sahibiz.
- Azalan artış hızına karşın hala değerlendirilebilir genç nüfusa sahibiz.
Peki bu kadar olanakla neden bu haldeyiz.
Her işin başı eğitim azizim. Bu önermeyi böyle ifade ederdi büyüklerimiz.
Sayın Okurlar, eğitim dediğimiz zaman neyi algıladığımız ve nasıl bir süreci düşündüğümüz çok önemli. Şimdi de eğitimin bana görelerini aşama aşama yazayım. Eğitim aslında çocuğumuzdan değil bizden başlıyor. Biz kavramı ise anne baba ve çocuğu eğitecekleri eğitmek kavramını içeriyor. Lütfen tekrar ediyorum bu yazıda ve sonraki yazılarda okuyacaklarınız bana göre dertleşmelerimdir. Ahkam kesmiyorum. Saçmalama olasılığım hiç de az değildir.
- Anne baba olarak çocuklarımızın bizim olduğu ama salonumuzdaki üçlü zigon sehpa olmadıkları gerçeğini kabul etmemiz gerekiyor her şeyden önce. Doğdukları andan itibaren kucağımıza aldığımız o minicik bebek aslında düpedüz ayrı bir bireydir. Onu çok sevme ama o andan itibaren saygı duyacağımız bambaşka bir varlık olduğu kavramını içselleştirmeliyiz.
- Önce anne babaya sonra okul öncesi eğitim uzmanlarına yetenek keşfini öğretmeliyiz. Sanat ve/veya sporda yetenekleri hemen ayırmalıyız. Örneğin Chick Corea sanırım 4 yaş gibi piyano çalmaya başlamıştı. Daha erken başlayan ve keşfedilen yetenekler de vardır olasılıkla.
- Doğum anından itibaren gelecekte kendi ayağının üstünde duracak, özgür, diğer insanların haklarına, doğaya ve varolan her şeye saygılı, adil olmayı içselleştirmiş bir insan yetiştirmeyi hedeflemeliyiz. Yani öğreteceğimiz şey bana/bize göre ne yapması gerektiği değil, düşünebilme kavramıdır. Düşünme, analiz etme ve özgürce kararını verme kavramlarını vermeliyiz çocuğumuza.
- Bu nedenle kesinlikle ana okulu öncesi sürecindeki çocuklarımız için aileleri eğitecek eğitmenlerimiz olmalıdır. Doğal olarak bu eğitmenlerin eğitimi ve bu eğitilmiş uzmanlara kolaylıkla erişim sağlanmalıdır.
- Kesin olarak çok erken yaşta çocuklarımız kreş ve ana okullarında toplumsal bir yaşama çocukluklarını yaşayarak geçiş eğitimini daha üst gerçek uzmanlardan almaya başlamalılar. Kreşler ve ana okulları çalışan anne ve babanın yakınları yok ise çocukların onlar gelene kadar kalacakları kurumlar değildirler. Bu nedenle kesin olarak bu uzmanların eğitimi sağlanarak her mahalleye ve hatta sokağa atanmalılar. Aslında inşaat yapmadaki başarımızı dikkate alırsak rahatlıkla bu eğitim kurumlarını var edebiliriz. Genç nüfusumuzu dikkate alırsak da yetiştirilecek kaynak da var demektir.
İlk okula gelmeden sayfa bitti. Arkası yarın.
Fotoğraf : Sharon McCutheon
