Salvador bekler gibi söyler…
Bazen bekler insan
Gökyüzünün parlaklığı yetmez
Eline bir kristal ister ışıklarını güneşin
Kırsın binlercesine
Her bir hüzmede bir kavuşma
Bir bakışma bir sarmalama arar
Kokular esintilenir beraberinde
Her bir kırılgandan bakışından sen misindir ki
O zambağın ta kendisi misindir ki
O karşı koyulmaz Hera güzelliği gibi
Sanki beni beslemek için geldiğin midir
Pembe göğüslerinden akan süt ile
Kum tanelerinin sürüklediği misindir
Beni benden alıp mı götürürsün
Beni kendime getirir misin
TanaS yanıtlar…
Kelimelerde boğulmuş düşüncelerden alırım kendimi
İçimde kıvrılır derinleri açılır göğün kafesi
Giydiririm bilinirden bilinmez çıplaklığına soyunmuş çiçekleri
Unuttururum güneşi kendine uzansın duysun diye teni
Ne bir çiçek ne de bir kadın güzelliği
Anlatır
Yaradan görünen zamandan sıyrıldıkça dökülen ufuklardan gözleri
Dinlesin ki gözlerin çoğalsın bakışlarında beslesin seni
Vurulduğun suyun sertliğinde doyar gibi kaya gibi taş gibi
Vazgeç rüzgarlara sarılsın taneleri
Bırak ki bulunsun ilk toz bulutunun iradesi
Cisimsiz kalsın ilkine karışsın karışsın önceleri
Fotoğraf : Senem Şentürk
