Sıtkı çok sıyrılmış
çığlıklar gasp etmiş bir çağ bu
İflâhı oldurmaz
yamalı bohça ruhlarımız
yamalar ki can ipinden dikildi
dikiş tutmaz aklımız
aklımız ki dikenli tellerle çizilmiş haritalar
ekseninden ettik
düşüyor dünya
makyaj yapsa da tutmaz kimi yaşamlar
bir gülüş tutunur devrik kalbime
bir gülüş
ayaklanır isyanıma ağlaşan güller
sebepsiz karanfiller el sallar
çağa kafam uymadı ki ayaklarım uysun
toparlanın ayaklarım ama
başka bir çağ yok yürümeli şimdi
uykulu ayaklar uyanın kendinizden
rüzgar küfür küfür eserken
ortasından deniz geçen bu şehirde
yalnızlıklar kör ve topal
çarpışıp duruyor
sabahı gene bilinmezlik karşılayacak
olsun
geceyle sabah buluştu ağardı gün
saçlarım eşlik ediyor
etsin
uyanacak birazdan hoyratlık
baş edemediğim
uyanacak düşlerimi
hayallerime yatıracağım
ben ellerimden kayan
kumdan masallarıma
kumdan sözlerle yenilerini söyleyeceğim
gülümsemeyi kutsayarak
Fotoğraf : Steve Johnson
