Kelimeleri tükenmiş bir dilde demirlenmiş
İçimdeki kainata uzandım
Dokunmayı öğrendim boşluğa
Boşlukta asılı zamana
Sınırsız
Şekilsiz bir alfabeyle
Buluştu tenim
Tanıdık her şey sustu
Dil yok oldu
Ben var oldum
Duvarlar demirlerinden kopup yıkıldı
Toz oldum
Savruldum sandım
Kainat oldum
Zaman durdu
Bitişin vardığı başlangıcın
10’un üstüne çıktım
Sadece duyabilmeyi bekledim
İleri saymak için
Notaları keşfedilmemiş seste
Sıfır oldum
Sonsuzluğun anlamıyla doldum
Fotoğraf : Pixabay