Bireyden, resmi ve özel kurumlara nihai ve ara hedefler ve bu hedefler için planlar olması gerektiğine inanan bir insanım. Kuşkusuz her birimizin teker teker sadece kendini ilgilendiren konularda her anı için hedefler koyması ve planlar yapması, anı yok etmesinin dışında saçma da olabilir. Örneğin 4 saat 42 dakika sonra aşık olma hedefim var ve bunun için de a caddesinde b lokantasına gidip etrafıma gülücükler saçma planı yaptım söylemi sanırım çok anlamsız olur.
Ancak çok bireysel bazı konulardan çıkıp hep birlikte paylaştığımız hayata dönelim bir anlığına. Hedefsizlik ve/veya yanlış hedefler, plansızlık ve/veya yanlış planlar korumaya çalıştığımız özel hayatımızın her anını etkilemiyor mu? Ve eğer hayata bu şekilde bakarsak hedefler, planlar sadece iktidar sorumluluğu mudur, yoksa tüm siyasal partilerin de anlatacak bir hikayeleri (somut hedefler ve planlar) olması gerekmez mi. Ör: İktidara geldiğimde (gelirsem değil) dış işleri bakanım A kişisi olacak ve politikam bu olacak gibi. Ama peki iktidarı ile muhalefeti ile bu siyasi partiler başka bir ülkeden veya ne bileyim başka bir evrenden mi geldiler? Yok eğer bizim içimizden çıktılar ise (ki bana öyle geliyor) tekrar bireye/kendimize dönmemiz gerekmiyor mu?
Ve işin can alıcı noktası sayın okurlar, o zaman benim, sizin, hepimizin bu ülke için hedefleri ve ben olsaydım ne yapardım, nasıl yapardım planları ne? Bu ülke hangi nicelik ve nitelikte nüfusu barındırmalı, gelişim algımız ne olmalı ? Eğitim, sanat, spor, adalet, sağlık ve dahi aklınıza ne geliyor ise nasıl bir yaşam sürmek istiyoruz.
Sayın okurlar her ne düşünüyorsak oluşturduğumuz kurumlarda, kurallarda ve uygulamalarda işte biziz. Ben (biz) masum olduğum/uz sürece 0 (doğal olarak gene biz) hatalı olurum/uz. Bu matematik bir sonuçtur. O zaman lütfen bu akşam yatağa yatıp gözünüzü kapadığınızda bir düşünün (bu anda yalnızsınız ve kendinizi aldatamazsınız) ben/biz ne yapıyoruz. Sonra ertesi sabah siyasilerden başlayarak her istediğinizi eleştirin ve masumiyetin olağanüstü mutluluğunun tadını çıkarın.
Ve bakalım eğer ben/biz değişmezsek ne değişecek.
Fotoğraf : Engin Akyurt
