Tüm yolları avucumun içine aldım. Açtı. Yedim. Derinlere koyuldum. Çizgilerden soyundum. Yıkar diye kurduğum harflerde arındım. Yetişmedi dilim cümlemize. Yıkıldım. Utandı iki gözüm. Zannettin ki kendimden. Korkan ellerinden. Giydirdin beni. Bildiğin incirden. Bilmediğinse düşündükçe açan gözlerinden.
Geldim. Gittim. Tekrar. Tekrar ettim. Tenimi ondan yarattım. Yazılsın diye tüm yazılarım. Özümü yüzüme döktüm. Hatırlatsın diye zihnime tümden anlayım. Zaman mıyım uyusun dedim. Kendime son gelişimde anlar olurum dedim. Bir harf değiştim. Öldüm. Gömüldüm. Elleriniz en çok ona yaradı. Defalarca. En derinlere. Karıştım. Kimdim. Sustukça aşka değişirdim aştım.
İnince köprülerim. Eşsiz bir boşluğa. Bildiğin çıkardı üstümdekileri. Ellerimi. Kollarımı. Çırılçıplaktım. İlk defa. Bedenimden. Zihnimden. Ruhumdan. Öğrenilmiş ne varsa hepsinden.
Tekrarlarım geldi gözlerimin önüne. Bıraktım kendimi içine. Oradaydım. En güzel yerinde. Kaybolmak üzereydim. Kovuldum. Üstüme kapandı boşluk. Yaz dedin.
Kalemmişim. Surlarıma üfledim. Nefesmişim. Tammışım. Senmişim.
Anmışım. Hesapladıkça biten zamanmışım. Ölçmüş biçtikçe kör bıçakmışım.
Uyanayım en gerçek notasına bastığımda tellerim diye. Üstümden attıkça karar sesmişim.
Düşündükçe sözmüşüm. Sözün kışında. Yazmışım.
Yazdıkça. Sere serpe. Konmuşum. Dudaklarında. Gülmüşüm. Bükünce. Geçmiş. Karmışım. Susmuş. Rengarenk. Düşmüşüm. Uykulu gözlerin kadar.
Kadermişim. Düşünmüşüm. Meğer. Açılan. Gözünmüşüm.
Bakmışım.
Vazgeçmiş. Ayaklarım. Altı zeminden. Emin olmak için deminden. Dilerken. Aman. Vermediğim. Zamandan. Çıkmışım. GerçekTen. Kendimden çözülüp durduğum resimden. Özlemişim. Mesafeler kalkmış üstümden. Bütüne değişmişim.
Almadan boşluktan durulmuşum. Bilmediğin özgürlükmüş erişmişim. Bildiğin mi? Derinleşmişim. Derinde sınırsız keşifmişim.
En güzelim dile deyişmişim. Fısıldasan aslın anlamım eşitmişim.
Resim : Silis’Ten
