Yeşil pancurlu, sarmaşıklı balkonlu
Kır evinde yaşlı yorgun bir adam yaşardı
Balkonundaki sandalyesinde
Elindeki demli çayı ile uzaklara bakardı
Yüzünde yaşanmışlıkların çizgileri
Gözlerinde yaşlanmanın derin hüznü vardı
Sandalyesine oturur avunurdu akşamları
Rüzgarda sallanan ağaç dalları
Evin balkonundan içeri girerdi sabahları
Adamın kedisi köpeği yaşardı bahçede
Kırdaki patika yol eve doğru kıvrılırdı
Efil efil bir rüzgar eserdi akşamları.
Kır çiçekleri açmıştı
Elinde üzüm sepetiyle
Karısı geliyordu patika yoldan
Koyunlar otluyordu çimende
Binbir güzellik gizliydi
Şu yemyeşil kırlarda
Bir dere akıyordu çimenlerin içinden
Şırıl şırıl çağlıyordu
Sağı solu çiçeklerle doluydu derenin
Sincaplar vardı ağaç dallarında.
Kadın bir salkım uzattı
Kocasına gülümseyerek
Sonra paylaştılar salkımı
Her şeyi paylaştıkları gibi.
Cemil Alpogan