İlgili Makaleler
Sanki içimin mağaralarında
Unutuyorum
Dilini çözemediğim yazıtlarım
Ayağa kalkıyor bir bir
Hangi medeniyetin
Bilmiyorum
Hangi zamanın yokluğunda
Varmış gibi ölmüş
Özlüyorum
İçime çekerken karanlık rüzgarı
Sonsuzluğa boğuluyorum
Dipsiz bir gökyüzü buluyorum
Bıraktığı boşlukta
Güneşi yakalayıp orada
Gözlerim yapıyorum
Masallarım kana karışıyor
Öylesine duyuyorum ki
Sağanak oluyorum
Güneşin ay yüzüne
Fotoğraf : Frans Van Veerden
